Looptechniek

07apr06

Lopen leek me altijd heel eenvoudig. Je trekt wat sportkledij aan en je begint te lopen en daarmee is de kous af. Maar tussen mijn eerste keer lopen en nu, is een wereld van verschil. Mijn eerste afstanden liep ik met mijn reeds gebruikte paar sportschoenen. Het kwam er toen gewoon op neer om de afstand uit te lopen/stappen en achteraf niet dood te vallen. Gelukkig lukte me dat aardig.

Maar vermits ik alles wat ik doe, goed wil doen, ben ik op zoek gegaan naar informatie over gezond sporten. Daarop heb ik me wat betere kledij aangeschaft en vooral betere sportschoenen. Maar telkens ik loop, vraag ik me af of ik dat wel met de juiste techniek doe. Op school, liep ik steevast achteraan, en van de uitleg van de sportleerkracht is niets blijven hangen. Je kan ook moelijk met een spiegel naast je lopen. Ik kijk wel eens af en toe – en meestal een beetje beschaamd, maar wie doet dat niet – naar mezelf in reflecterende vensters als ik voorbij huizen loop, maar dat is maar een momentopname. Erover lezen, heeft me een beetje op weg geholpen, maar de theorie in de praktijk toepassen is niet vanzelfsprekend.

Vandaag heb ik ontdekt dat mijn lichaam minder energie verbruikt bij het lopen met een hogere pas-frequentie en het zetten van kleinere stappen. Tot vandaag probeerde ik steeds grote stappen te zetten, vermits een kinesist me er op had gewezen dat ik steeds ‘vooruit’ moet lopen (en dus niet omhoog huppelen). Ik heb tamelijk gespierde kuiten en bovenbenen van het fietsen, dus grote passen zetten, bleek geen probleem. Maar efficiënt is het dus niet (althans niet voor mij). Lance Armstrong was (bijna) overal de snelste en de beste en dat had hij vooral te danken aan het kunnen aanhouden van een hoge trapfrequentie. Bij het lopen ervaar ik nu iets soortgelijk.

Daarnaast probeer ik mijn bovenlichaam ook rechter te houden. Als ik doorwinterde lopers zie, dan denk ik soms dat het heel snel bewegende standbeelden zijn (maar dan wel met zwaaiende benen en armen).

Een hogere pas-frequentie betekent natuurlijk ook meer belasting van de spieren en gewrichten. Meer schokken die mijn scheenbeen en knie moeten opvangen. Ik heb vandaag dan ook extra veel aandacht aan de warming-up en cool-down besteed, om blessures te voorkomen. Ik houd best ook nog wat (virtueel) hout vast.

Filed under: lopen   |  Leave a Comment